Jesteśmy wiernymi Kościoła Rzymskokatolickiego,
osobami, które dostąpiły łaski nawrócenia i są za nią wdzięczne Bogu, gdyż mogą dzięki niej doświadczać już teraz zapowiedzi prawdziwego szczęścia.
Przestaliśmy wojować z naszymi bliskimi 
a zaczęliśmy walczyć modlitwą ze złem po stronie Boga.
Naszą bronią jest Różaniec a powołaniem troska o Kościół głównie przez modlitwę.
Większość z nas zawierzyła się Panu Jezusowi przez ręce Maryi.
Często i na różne sposoby adorujemy Pana Jezusa.
Organizujemy nocne czuwania na Różańcu, 
które rodzą w nas wielka radość i wdzięczność. Odkryliśmy, że to, co robimy podoba się Bogu, bo wlewa w nasze serca maleńką cząstkę Swojej radości.
Pozwalamy Panu Jezusowi, aby ogień Jego miłości całkowicie nas oczyścił, abyśmy byli podobni do Maryi, gotowi na radosne spotkanie z Nim w chwili śmierci.
Większość modli się przez całą noc, dlatego mocno wspieramy się nawzajem. Tak smakuje prawdziwa przyjaźń. Naszym patronem jest Św. Antoni Padewski, który całe życie pragnął męczeństwa. Nocne czuwania na Różańcu – spędzenie całej nocy w zimnym kościele jest niczym innym, jak męczeństwem i to jest najważniejsza rzecz, która nas z nim łączy.
Pierwszymi opiekunami duchowymi byli Misjonarze Świętej Rodziny z Bąblina. Obecnie Bóg daje nam różnych kapłanów, co pomaga nam szczegółowo rozeznać kierunki naszego działania.